Ana gibi yar…
Bağdat gibi diyar olmazmış.
Ben hiç gidip görmedim.
Anamı bilirim ben. Onun sıcacık kucağını bilirim bir tek huzur ve güven dolu yer olarak.
Bu sözün edildiği zamanlarda nasıl bir yerdi bilemem. Bir iç savaşın tam göbeğinde ya bugün Bağdat. Ana kadar güven veren, sevgi ve huzur dolu bir yermiş demekki bir zamanlar.
Cennet mekan bu yerin, kadın ve kız çocuklarının öldürülme ya da tecavüze uğrama korkusuyla yaşanılan bir yere dönüşmesine neden olanlar.
Lanet olsun size.
Bağdat gibi bir diyar bulunur belki ama
Ana gibi yar olmaz.
Yaşıyorsa anacığınız gidin kucağında geçirin birkaç dakikanızı.
Huzurun, güvenin ve en sahicisinden sevginin tadına varın bir süreliğine.
Yoksa da, varmışsa menzile yani dönülmez ufka doğru yol almış olsa da.
Gidiniz, varınız onu bıraktığınız o noktaya.
Gelecektir o ve bulacaktır sizi inanın.
Karım öyle gerçekleştiriyor senelerce önce gönderdiği anacığı ile vuslatını ki; bende ana yerine koymuştum kendisini, anama olan sevgimi de hiç bölmeden üstelik.
Bilirdim o da severdi beni. Ayırmadan üstelik evlatlarından.
Anama da gideceğim, Karımın vuslatına da eşlik edeceğim.
Dualar edip, dualar alacağım.
Bugün özel bir gün analarımız için.
Kutlu olsun.